Citation

عباسی, عظیمی, پوربختیار, عظیمی. Iran. J. Forensic Med. 2020; 26(1): 1-7.

Vernacular Title

الگوی آسیب های جسمی در موارد کودک آزاری ارجاعی به مراکز پزشکی قانونی استان مازندران در سال های 94 و 95

Copyright

(Copyright © 2020, Legal Medicine Organization Islamic Republic of Iran)

DOI

unavailable

PMID

unavailable

Abstract

Aims : Considering the importance of child abuse and its physical and psychological consequences, this study was conducted to investigate child abuse cases referred to
forensic medicine centers in Mazandaran province and to examine the challenges of recording child abuse cases in forensic medical records.


Method: retrospective cross-sectional study included all cases of child abuse in 1394 and 1395 referred to legal medical centers in Mazandaran province. To collect data, the researcher-made form including age and gender, referral center, companion, assailant and date of conflict, type of injury, time of occurrence, cause of injury and injured limb with 98% reliability coefficient were used.

Results: During two years, 84 cases of child abuse were reported. The average age was about 8 years and gender was almost equal. Most of the injuries were caused by a hard object within the last 2 to 5 days. The most common injuries were bruises, scratches and burns, respectively. The most involved organs were the upper limbs, face, lower limbs, trunk, and head and neck, respectively. The most bruises and swelling on the face and head and neck, the most number of scratches and burns on the upper limbs and the most cases of pain in the trunk.

Conclusion : The physical injuries observed in this study are largely consistent with the proven patterns of child abuse injuries. Due to the lack of information registration, it is necessary to set up and use standard forms using global protocols.

Keywords: child abuse | forensic medicine | forensic examination | physical child abuseAims : Considering the importance of child abuse and its physical and psychological consequences, this study was conducted to investigate child abuse cases referred to

Language: fa

Vernacular Abstract

اهداف: با توجه به اهمیت کودک آزاری و پیامدهای جسمی و روانی آن، این مطالعه با هدف بررسی موارد کودک آزاری ارجاعی به مراکز پزشکی قانونی استان مازندران و بررسی چالش های ثبت موارد کودک آزاری در پرونده های پزشکی قانونی انجام شده است.
روش‌ها: این مطالعه نوع مقطعی گذشته نگر شامل تمامی موارد ارجاعی کودک آزاری سال1394 و 1395 به مراکز پزشکی قانونی استان مازندران است. جهت جمع آوری داده ها از فرم پژوهشگر ساخته شامل سن و جنسیت، مرکز ارجاع دهنده، همراه، ضارب و تاریخ نزاع، نوع جراحت، زمان حدوث، عامل حدوث و عضو آسیب دیده با ضریب پایایی 98% استفاده شد.
یافته‌ها: طی دو سال تعداد 84 مورد کودک آزاری مراجعه نمودند. میانگین سن حدود 8 سال و جنسیت تقریبا برابر بود. اغلب جراحات طی 2 تا 5 روز گذشته و در اثر اصابت جسم سخت ایجاد شده بود. بیشترین آسیب ایجاد شده به ترتیب انواع کبودی ها، انواع خراشیدگی ها و سوختگی بود. بیشترین اعضای درگیر به ترتیب اندام فوقانی، صورت، اندام تحتانی، تنه، و سر و گردن بوده است. بیشترین کبودی ها و تورم در صورت و سر و گردن، بیشترین تعداد خراشیدگی و سوختگی در اندام فوقانی و بیشترین موارد احساس تالم از ناحیه تنه بود.
نتیجه گیری: آسیب های جسمی مشاهده شده در این مطالعه تا حدود زیادی با الگوهای ثابت شده آسیب کودک آزاری همخوانی دارد. با توجه به نقص ثبت اطلاعات ضرورت تنظیم و بکارگیری فرم های استاندارد با استفاده از پروتکل های جهانی به چشم می خورد.